Opening Kidz Active school
We kwamen bij de poort van onze school aan, en het is niet te geloven, maar er waren een paar honderd mensen! Habiba had gewoon een grapje gemaakt, het was de officiële opening. Het was in één woord geweldig, om dit mee te maken.
We begonnen met een voorstel rondje van alle Chiefs die heel belangrijk zaten te doen op de eerste rij, maar allemaal een beetje onderuit gezakt in hun jurken zaten te pitten, hahaha. Aan de andere kant een hele tribune met alle vrouwen, met hun kleinste kinderen, en natuurlijk alles onder onze fantastische mangoboom. Het weer speelde ook mee, er was een heel klein beetje wind en het was denk ik 40 graden, dus nog te doen.
Ik had al de vrijwilligers van Vrijwillig Afrika uitgenodigd en Marij uiteraard. Ze waren er bijna allemaal, op een paar na die moesten werken. John en ik vonden het erg leuk dat er zodoende ook witte gasten waren. Ook Maria en Co, onze vriendin van het invalidenproject (zij hebben alle uniformen gemaakt), de directeur van de GES (de Ghanese Education Service), de voorzitter van het comité voor scholen, enz.
Er waren zoveel belangrijke mensen en allemaal met een toespraak, wat ik wel weet meiden en boys van Kidz Active, we hebben het heel goed gedaan, ook dat we ons voor de bouw al hadden laten registreren bij de GES. De directeur was zo compleet verrast door het hele complex, dat hij heeft toegezegd dat onze leraren en leraressen een opleiding mogen volgen van de overheid, en dat ze de boeken en andere materialen aan onze school gaan schenken.
De kindertjes hadden allemaal hun nieuwe uniformen aan, en uiteraard de nieuwe schoenen. Het was zo ontroerend, ook zij zaten allemaal buiten, in hun nieuwe schoolbankjes.
Na iedere toespraak was er een dansgroep, of een
zanggroep met djembéspelers. Echt super, maar het mooiste moment vond
ik, en de tranen liepen over mijn wangen zo ontroerd was ik, toen ze het nieuwe
schoollied gingen zingen. Het lied van de Kidz Active school en hun toekomst,
daar hadden jullie allemaal bij moeten zijn.
Het water werdt uitgedeeld, en de snoepjes voor de kinderen, lollies met een
fluitje, en een pakje koekjes voor de ouderen, we kwamen uiteraard van alles
tekort. Ik wist niet dat er zoveel kwamen, en Habiba vind altijd alles te
duur, dus dat werd bijne vechten om de lollies en koekjes, hahahah.
Hassan heeft een toespraak gegeven, Big Daddy (onze aannemer), Habiba, en
zo veel meer, en uiteraard ik ook, en dat helemaal in het Engels. Ik had me
wel een beetje voorbereid, gelukkig maar.
Aan het eind heeft John de voetbalkleding van
Barendrecht aan hen gegeven, met een toespraakje, jaja Daan P, dat was een
groots moment, en ze zijn er heel erg blij mee.
John heeft ook de voetbal en de pomp gegeven namens de ouders van Esther,
ook daar waren ze heel erg blij mee, hartelijk dank hiervoor.
Na dit alles werd het dus tijd voor de officiële
opening en heb ik de eer gekregen om het lint door te knippen. Habiba had
de schaar vergeten, hoe bedoel je alles ging een tikkie mis, maar niet getreurd!
Phily, één van de vrijwilligers had een zakmes met een schaartje,
hahahaha, en daarna (een uurtje later) kwam er een heeeeeel grote schaar,
zo is alles goed gekomen.